Heyyy, ben ik weer…

Mijne moeder die dringt zich zowat op; as ze eve pauze heeft staat ze al voor de deur en roept ze van waar is de koffie ofwat. Soms doe ik nied ope maar dan ziet ze me staahn en maak ze dreigende gebare terwijl ze doet alsof dat ze lache doed. Ek ben sommes wel eens bang voor dat ze misschien de ruit ope breek dan, dus dan doe ik asnog ope. Eigelijks wil ik neet dat ze zomaar voor elke minuut langs kan kome, maar de laatste keer dat ik her aansprak over dat ze niet zomaar kon kome langs de deur, vroeg ze wanneer ze enne sleutel kreeg voordat ze niet meer hoef te aan te belle omdat ik had geloge dat ik de deurbel niet hoorde en ze dus dag dat ik daarvoor niet opendeed omdat ik niet wist dat ze aan bellende. Wat nu!!? XxXxXXxXxX

Ramona

Geachte Ramona,

Hartelijk dank voor je lieve berichtje. Het klopt dat ik onlangs voor je deur stond. Het spijt me verschrikkelijk dat je geen contact meer met me wilt. Als je nou een vriendje had gehad, zou ik niet zo dikwijls voor de deur staan; dan had ik niet zo’n zorgen over jou en je (geestelijke) gezondheid gemaakt. Ik sta open voor een normale relatie met jou, maar kennelijk denk jij daar anders over.

Ik stel voor om dit conflict als twee volwassenen op te lossen en dit probleem voor te leggen aan de Rijdende Rechter. Waarschijnlijk heeft jouw animositeit jegens mij ook deels wortels in een oud electracomplex, dat jou, duidelijk, nog steeds erg dwars zit. Daarom verwijs ik je ook door naar Riet, onze seksspecialist.

Ik hoop je hiermede geholpen te helpen.

Met vriendelijke groeten,

Je moeder